Καταλά στο AEK Skala: «Δεν είναι δίκαιη η απόφαση – Η ΑΕΚ θα είναι η ομάδα μου μέχρι να πεθάνω»

Τι να πει κανείς για τον Νταβίντ Καταλά. Μία τεράστια προσωπικότητα για την ομάδα μας όπου ως ποδοσφαιριστής έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία μας, ενώ το καλοκαίρι προσπάθησε να κάνει το άλμα στην προπονητική αρχίζοντας αυτό το ταξίδι από την αγαπημένη του ΑΕΚ.

Το ταξίδι αυτό δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα για τον πρώην, πλέον, προπονητή μας. Ήταν ένα ταξίδι σύντομο μεν, με τεράστιες δυσκολίες αλλά και μαθήματα για τον ίδιο δε. Ένα ταξίδι που τελείωσε πολύ πιο νωρίς απ’ όσο και ο ίδιος θα ήθελε και θα ανέμενε.

Όπως αποκαλύπτει στην πρώτη του συνέντευξη, αποκλειστικά στο AEK Skala, μετά και την λύση της συνεργασίας του με την ομάδα μας, η απόφαση αυτή τον έχει πικράνει θεωρώντας ότι δεν ήταν δίκαιη, δεν την περίμενε αλλά την σέβεται. Παραδέχεται απ’ την άλλη ότι έχει υποπέσει και ο ίδιος σε αρκετά λάθη.

Μέσα από τη συνέντευξη δίνει απαντήσεις για πολλά και για πράγματα που δεν απάντησε ξανά και το κάνει μέσα από την ιστοσελίδα μας.

Απολαύστε την συνέντευξη του Νταβίντ, ο οποίος τονίζει ανάμεσα σε άλλα, ότι θα είναι ΑΕΚτζής μέχρι και το θάνατο.

Νταβίντ, όταν τερμάτισες την ποδοσφαιρική σου καριέρα στην ΑΕΚ, σε συνέντευξη σου είχες πει ότι είναι όνειρο σου να γίνεις προπονητής της ΑΕΚ. Το όνειρο αυτό εκπληρώθηκε. Ήταν τελικά όνειρο ή εφιάλτης για σένα έτσι όπως εξελίχθηκε;

«Δίχως αμφιβολία ήταν ένα όνειρο να αναλάβω την ομάδα από το ξεκίνημα μίας σεζόν. Είχα έρθει με μεγάλες φιλοδοξίες, επειδή ήταν κάτι που πραγματικά το ένιωσα ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι καλό στην ομάδα. Ακόμη κι αν δεν μου άρεσε το τέλος αυτής της ιστορίας και δεν ήταν όπως το ήθελα, είναι εντάξει. Πρέπει να το δω σαν μία καλή εμπειρία. Για μένα ήταν ένα όνειρο να έρθω πίσω σαν προπονητής της ΑΕΚ».

Το επόμενο σου όνειρο;

«Να συνεχίσω στον κόσμο της προπονητικής, να βελτιώνομαι συνεχώς, να γίνομαι καλύτερος μέσα από τις εμπειρίες. Να συνεχίσω σε αυτό τον κόσμο. Είναι ένας σκληρός κόσμος και θέλω να γίνομαι όλο και καλύτερος σαν προπονητής».

Τώρα είναι στο μυαλό σου ότι μια μέρα θα ήθελες να επιστρέψεις στην ΑΕΚ και να τελειώσεις ότι ξεκίνησες;

«Δεν μπορώ να το ξέρω, ποτέ δεν ξέρεις. Αν μία μέρα χρειαστούν ξανά τη βοήθεια μου ή νοιώσουν ότι είμαι ο κατάλληλος για να έρθω πίσω, γιατί όχι. Θα είμαι συνεχώς με τα χέρια ανοικτά και πρόθυμος να βοηθήσω την ομάδα και θα κάνω το καλύτερο δυνατό για την ομάδα».

Μερικές μέρες μετά την λύση της συνεργασίας σου με την ΑΕΚ πως είσαι; Ψυχολογικά κυρίως…

«Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Δεν είμαι καλά. Οι τελευταίες μέρες ήταν πολύ στενάχωρες, πολύ σκληρές, με μπόλικο συναισθηματισμό. Με πολλές ερωτήσεις που έχω…».

Ερωτήματα προς τον πρόεδρο; Προς τον Τσάβι Ρόκα; Σε ποιους;

«Ερωτήσεις για όλα. Προς τον εαυτό μου. Τι έκανα λάθος, τι έκανα σωστό, τι θα μπορούσα να αλλάξω. Πολλές ερωτήσεις. Επίσης, η απόφαση που πήρε ο σύλλογος. Το γιατί ακριβώς πήρε αυτή την απόφαση. Αν ήταν δίκαιο ή αν ήταν άδικο. Αν ήταν το καλύτερο για τον σύλλογο ή όχι…».

Πιστεύεις δεν ήταν δίκαιη η απόφαση για σένα;

«Για μένα δεν ήταν δίκαιη η απόφαση. Γιατί ο σύλλογος είναι στις θέσεις που όταν είχα προσληφθεί συμφωνήσαμε. Να είμαστε εντός ευρωπαϊκών θέσεων και να παλέψουμε για όλα. Είμαστε εντός στόχων στην Ευρώπη με προοπτική και για κάτι καλύτερο και φυσικά είμαστε και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Όπως και να έχει εγώ πρέπει να αποδεχθώ την απόφαση, όμως δεν συμφωνώ και πιστεύω δεν είναι δίκαιο. Το αποδέχομαι όμως και αυτό είναι».

Ήταν ξαφνικό ή το περίμενες μετά την ήττα από τον Άρη;

«Όχι δεν το περίμενα αλλά ταυτόχρονα ήξερα ότι τον τελευταίο μήνα, όλοι γύρω από την ομάδα ήταν λίγο θυμωμένοι και εκνευρισμένοι και με κάποια αποτελέσματα. Υπήρχε και εκνευρισμός από κάποιους γιατί περίμεναν να είμαστε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και δεν ήμασταν. Δεν έδειξαν ιδιαίτερη υπομονή οι φίλαθλοι μας, όμως τους σέβομαι. Υπήρχε η επιθυμία να έρθει κάποιος άλλος προπονητής και το αποδέχομαι. Δεν το περίμενα αλλά είναι κάτι που γνωρίζεις ότι μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή».

Νοιώθεις ότι άφησες κάτι στη μέση;

«Ναι, ναι».

Ο Τσάβι Ρόκα δεν συνηθίζει να προχωρεί σε λύση συνεργασίας με προπονητές στα μέσα της σεζόν. Περίμενες ότι θα είχες μεγαλύτερη στήριξη από τον Τσάβι;

«Όχι, όχι. Πιστεύω ήμασταν πολύ κοντά και τους τελευταίους μήνες με στήριξε, ήταν στο πλευρό μου. Στις κακές στιγμές ήταν δίπλα μου και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι μέχρι την τελευταία στιγμή προσπαθούσε να βρει την καλύτερη δυνατή λύση για μένα και τον σύλλογο. Με στήριζε όμως σε όλη μου την παρουσία στην ομάδα».

Πως ήταν το κλίμα όταν συναντήθηκες με τον πρόεδρο για τη λύση της συνεργασίας;

«Ήταν καλή η ατμόσφαιρα. Τίποτα το άσχημο. Ωραία λόγια. Μου είπε ότι είχε το προαίσθημα ότι έπρεπε να αλλάξει κάτι στην ομάδα. Ίσως για να πάρει μία αντίδραση από τους παίκτες και άλλη δυναμική και αυτό ήταν το προαίσθημα που είχε. Και όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι ο προπονητής είναι η πιο εύκολη επιλογή. Συζητήσαμε σε καλό κλίμα και είτε διαφωνώ, είτε συμφωνώ τον σέβομαι. Είχαμε πολλά χρόνια συνεργασίας. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πάρω με άσχημο τρόπο την απόφαση αυτή. Επιβάλλεται να τον σεβαστό. Επαναλαμβάνω. Δεν συμφωνώ αλλά δεν έχω πρόβλημα με την απόφαση…».

Νταβίντ, τι πήγε στραβά; Η ομάδα ξεκίνησε εντυπωσιακά στον πρώτο γύρο αλλά στη συνέχεια ήρθαν πολλά σκαμπανεβάσματα. Δύσκολα κέρδιζε η ομάδα και δεν είχε σταθερότητα. Έχεις εικόνα τι μπορεί να πήγε στραβά;

«Ναι… Ξεκινήσαμε πολύ καλά την σεζόν και ίσως δημιουργήσαμε πολύ υψηλές προσδοκίες. Με τον κόσμο, με μας. Πρώτος απ’ όλους εγώ είχα πολύ υψηλές προσδοκίες. Παίζαμε πολύ καλά, έχουμε ένα πολύ καλό ρόστερ».

Ήταν φυσιολογικό όμως γιατί η ομάδα έπαιζε πραγματικά πολύ καλά…

«Ναι ήταν φυσιολογικό. Μετά ακολούθησαν τα παιχνίδια που δεν κερδίζαμε αλλά και δεν χάναμε με πολλές ισοπαλίες απέναντι σε φαινομενικά μικρές ομάδες. Όμως, πιστεύω όλες οι ομάδες έχουν αυτά τα σκαμπανεβάσματα. Είναι σκληρό όμως, γιατί είναι βαθμοί που έχασες και θα μπορούσες να είσαι στην κορυφή τώρα. Βέβαια και η απόδοση της ομάδας είχε πέσει λίγο, αλλά ποτέ δεν χάσαμε τον προσανατολισμό μας για τον τρόπο παιχνιδιού μας και το όραμα μας. Κάποιες φορές είναι θέμα λεπτομερειών. Στο ξεκίνημα της σεζόν δημιουργούσαμε ευκαιρίες στο ξεκίνημα των αγώνων μας και σκοράραμε και στη συνέχεια με τις ίδιες ευκαιρίες δεν σκοράραμε το ίδιο. Δεχόμασταν και γκολ που προηγουμένως δε δεχόμασταν. Είναι ένας συνδυασμός μικρών λεπτομερειών. Φυσικά χρειαζόμασταν βελτίωση αλλά στα τελευταία παιχνίδια ήμασταν σε καλό δρόμο».

Ποιο ήταν για σένα το καλύτερο σου παιχνίδι σαν προπονητής και πιο το πιο δύσκολο;

«Είχα πολύ καλή αίσθηση στα παιχνίδια με την Ανόρθωση. Και τα δυο τα εκτός έδρας. Πιστεύω παίξαμε πολύ καλά. Στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στο ΑΠΟΕΛ στον πρώτο μας αγώνα φέτος επίσης πιστεύω κάναμε εκπληκτική δουλειά. Το πιο δύσκολο παιχνίδι… Μία ομάδα που μου αρέσει πολύ και κανείς δεν της δίνει την προσοχή που αξίζει είναι η ΠΑΕΕΚ. Ήταν δύσκολα παιχνίδια για μας, δεν μπορούσαμε να τους κερδίσουμε σε κάποιες περιπτώσεις».

Ιδιαίτερα στο κύπελλο στις διπλές αναμετρήσεις…

«Ναι, όμως στο κύπελλο κάναμε και δυο λάθη. Γενικότερα όμως και στο πρωτάθλημα ήταν δύσκολη ομάδα. Στην Αρένα ήταν δύσκολος αντίπαλος όπως και για άλλες ομάδες που αποτέλεσε σκληρό αντίπαλο».

Ο πρόεδρος πρόσφατα μίλησε ξεκάθαρα ότι η ομάδα πάει για πρωτάθλημα, κάτι που δεν λεγόταν ανοικτά τα τελευταία χρόνια και ζήτησε να μην ακούσει ξανά ότι η ομάδα πάει παιχνίδι με παιχνίδι. Αυτό σου έβαλε μεγαλύτερη πίεση θεωρείς; Αισθάνθηκες ότι ήθελε να σου στείλει μήνυμα;

«Μου το είχε πει σε προσωπικό επίπεδο ότι το μόνο που πρέπει να σκεφτόμαστε είναι το πρωτάθλημα και να μην λέω ποια ότι πάμε παιχνίδι με παιχνίδι. Πιστεύω το να λέω ότι πάμε παιχνίδι με παιχνίδι δεν σημαίνει ότι δεν έχω το κίνητρο και τη θέληση να κερδίσω το πρωτάθλημα. Απλά στέλνω το μήνυμα ότι είμαι συγκεντρωμένος στο επόμενο παιχνίδι 100%. Γιατί πρέπει να σκέφτομαι τι θα γίνει σε ένα μήνα; Δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να κερδίσω το πρωτάθλημα. Φυσικά και θέλω να κερδίσω το πρωτάθλημα. Ήμουν ο πρώτος όπως και οι παίκτες μου που ήθελαν να είναι πρωταθλητές».

Ο πρόεδρος ίσως πιστεύει ότι αν δεν το λέει ο προπονητής ότι η ομάδα πάει για το πρωτάθλημα, τότε οι παίκτες δεν μπορούν να νοιώσουν την πίεση ότι η ομάδα θέλει πρωτάθλημα.

«Όχι, δεν είναι αλήθεια. Έχω ξεκάθαρο το μήνυμα που είχαν λάβει οι παίκτες και γνωρίζαμε ότι ο στόχος μας ήταν να κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Στα σίγουρα, από την αρχή. Αλλά χρειαζόμουν και ήθελα να είμαι συγκεντρωμένος μόνο στο επόμενο παιχνίδι. Να μην με ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Είναι λάθος να πιστεύεις ότι δεν είμαι νικητής ή δεν έχω φιλοδοξίες για τον τίτλο. Είναι λάθος. Θες να το πεις για τον κόσμο, ok, μπορείς να το κάνεις. Αλλά μέσα στην ομάδα πιστεύω πρέπει να πας σωστά, να είσαι επικεντρωμένος στο επόμενο παιχνίδι και μετά στο μεθεπόμενο. Αυτό είναι το μοναδικό που μπορείς να κάνεις. Που θα πας αν σκέφτεσαι συνεχώς την πρώτη θέση; Και αν δεν τα καταφέρεις τι; Θα είναι καταστροφή όλα. Είμαστε δυο βαθμούς από το Τσάμπιονς Λιγκ. Αν έλεγες σε κάποιον στην αρχή της σεζόν ότι θα ήμασταν σε αυτή τη θέση αυτή την περίοδο, θα το υπέγραφε. Και αυτή την ερώτηση την έκανα και στον Άντρο και μου είπε… φυσικά. Όμως, οι προσδοκίες που δημιουργήσαμε στο ξεκίνημα…».

Ίσως αν έρχονταν κάποιοι επιπλέον βαθμοί από τις σερί ισοπαλίες να άλλαζαν πολλά.

«Ναι, όμως αυτό είναι που σκεφτόμαστε όλη την ώρα. Κανείς δεν σκέφτεται όμως ότι κερδίσαμε και πόντους σε παιχνίδια που ίσως είχαμε κάποια δεδομένα υπέρ μας. Με τον Απόλλωνα ένα αυτογκόλ, κερδίσαμε την Ανόρθωση στον πρώτο αγώνα που μας δημιούργησαν πολλές ευκαιρίες. Όλοι σκέφτονται τους πόντους που έχουμε χάσει. Όπως με την Άχνα. Φυσικά και μας λείπουν αυτοί οι βαθμοί, όμως κερδίσαμε και κάποιους πόντους που ίσως δεν αξίζαμε να κερδίσουμε. Με την Πάφο στο πρώτο παιχνίδι ίσως να μην αξίζαμε την ισοπαλία. Είναι εύκολο να σκέφτεσαι ότι με τέσσερις ακόμη βαθμούς θα ήμασταν στην κορυφή. Ακόμη και ο Απόλλωνας που είναι στην κορυφή έχασε βαθμούς. Δεν μπορείς να πεις πλέον ότι θα πας να παίξεις με τον Εθνικό ή την ΠΑΕΕΚ και θα κερδίσεις 5-0. Φυσικά και είμαστε καλύτεροι τους και πρέπει να κερδίσουμε. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να δεις την Ρεάλ Μαδρίτης να χάνει απέναντι σε μικρότερες ομάδες στο πρωτάθλημα. Η Μαν. Σίτι δεν χάνει συχνά αλλά επίσης χάνει βαθμούς. Δεν είναι μαθηματικά. Εντάξει, η ΠΑΕΕΚ είναι ομάδα με χαμηλό μπάτζετ και θα την κερδίσεις με 3-0 εύκολα; Όχι. Προπονούνται, έχουν δει τα βίντεο σου, σε ξέρουν, έχουν καλό προπονητή και θέλουν να σε αντιμετωπίσουν. Σε γενικές γραμμές οι βαθμοί που έχεις είναι και οι βαθμοί που αξίζεις».

Σου αρέσει η ΠΑΕΕΚ μας είπες γιατί είναι μία δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Ποιος προπονητής σου αρέσει από το πρωτάθλημα μας; Ο προπονητής της ΠΑΕΕΚ;

«Μου αρέσει ο κόουτς της ΠΑΕΕΚ. Μπορεί τα αποτελέσματα να μην είναι τα καλύτερα αλλά μου αρέσει ο τρόπος που παλεύει, η φιλοδοξία που έχει η ομάδα γενικότερα».

Πολλοί λένε ότι ένας άπειρος προπονητής ίσως στο πλευρό του να έπρεπε να έχει ένα-δυο πιο έμπειρους συνεργάτες. Τώρα που τελείωσε η περιπέτεια σου στην ΑΕΚ πιστεύεις θα έπρεπε να είχες πιο έμπειρο βοηθό;

«Όχι. Αυτό με την εμπειρία είναι κάτι απλά για να το πούμε. Από την αρχή άκουγα ότι δεν έχω την εμπειρία και ότι ίσως ένας προπονητής με μεγαλύτερη εμπειρία να ήταν καλύτερα για την ομάδα, αλλά πιστεύω η εμπειρία στο ποδόσφαιρο είναι κάτι που έχω μαζέψει όλα τα προηγούμενα χρόνια σαν ποδοσφαιριστής. Έχω και την εμπειρία από κάποιους άλλους προπονητές που συνεργάστηκα. Μπορεί να έκανα περισσότερα λάθη από άλλους, αλλά αυτό για τους συνεργάτες μου δεν συμφωνώ. Είχαν 100% όλη την τεχνογνωσία που χρειαζόταν και ήταν είχα το προσωπικό που χρειαζόμουν και με βοήθησε πάρα πολύ. Και δεν νομίζω ότι αν υπήρχε κάποιος βοηθός με μεγαλύτερη εμπειρία θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο. Είναι σημαντικό να έχεις ένα βοηθό που θα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά, να μπορεί να σε βοηθήσει και πιστεύω δεν έχει να κάνει η εμπειρία».

Είναι πιο δύσκολο να είσαι προπονητής ή ποδοσφαιριστής;

«Νομίζω μπορείτε να απαντήσετε μόνοι σας (γέλια). Είναι παντελώς δυο διαφορετικά πράγματα. Και αν δεν βρεθείς σε αυτή τη θέση πραγματικά δεν μπορείς να αντιληφθείς την πίεση που μπορεί να έχει. Πρέπει να ελέγχεις πολλά πράγματα. Πρέπει να ξέρεις τι γίνεται με τους παίκτες σου, να προσέχεις τι λες, τι λες στα ΜΜΕ και πολλά άλλα. Αν πραγματικά σου αρέσει όμως πρέπει να το αντέξεις και να το κάνεις με πάθος. Μπορεί να σπαταλάς 10 ώρες στο γραφείο και κανείς να μην το δει ή να πει ότι δουλεύεις σκληρά. Αν τα αποτελέσματα δεν έρχονται δεν θα πει κανείς ότι δουλεύεις σκληρά. Ούτε θα δει αν μιλάς σωστά στους παίκτες. Αν κάνεις καλές ή κακές αλλαγές. Αν κερδίσεις κάνεις καλές αλλαγές… Είναι θέμα αποτελέσματος στο τέλος. Κάποιες φορές μπορεί να σκεφτόμαστε ότι το ποδόσφαιρο είναι έτσι ή είναι αλλιώς αλλά τελικά είναι απλό. Σαν προπονητής πρέπει να σκέφτεσαι τι να κάνεις και τι αλλαγές να κάνεις. Κάποιες φορές είναι πολύ απλό… Κάποιες φορές είναι θέμα ανάλυσης, κάποιες άλλες όχι».

Τι έγινε στο παιχνίδι με τον Άρη; Τι πήγε λάθος και η ομάδα στο δεύτερο μέρος ήταν λες και δεν βγήκε από τα αποδυτήρια;

«Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω. Κάναμε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο για μένα. Μιλήσαμε στα αποδυτήρια ότι πάμε καλά και να συνεχίσουμε έτσι αλλά χρειαζόμασταν ένα ακόμη βήμα για να βγάλουμε χαρακτήρα για να πάρουμε το αποτέλεσμα. Είναι και κάτι που είπα μετά το παιχνίδι για τον χαρακτήρα τον παικτών. Μίλησα λίγο περισσότερο. Ήταν πολύ σημαντικό παιχνίδι για μας για να πάρουμε τη νίκη και κάποιες φορές στην ομάδα όταν τα αποτελέσματα δεν έρχονται ή δεν είναι το παιχνίδι όπως το περιμένουμε, κάποιες φορές μου λείπει αυτός ο χαρακτήρας των παικτών που θα μας οδηγούσε στο παιχνίδι».

Η ΑΕΚ δεν έχει αυτό τον χαρακτήρα;

«Κάποιες φορές μου λείπει για να είμαι ειλικρινής. Μου λείπει από κάποιους παίκτες».

Από ποιους παίκτες;

«Οι πιο έμπειροι παίκτες θα έπρεπε να βγάλουν αυτό τον χαρακτήρα».

Μόνο ο Τρισκόφσκι έχει αυτό τον χαρακτήρα;

«Όχι είναι περισσότεροι παίκτες. Υπάρχουν παίκτες με αυτό τον χαρακτήρα αλλά κάποιες φορές… Ok, δεν θέλω να πω ονόματα επειδή δεν θα ήταν σωστό. Τους εκτιμώ πολύ και πάντα τους προστάτευα. Αλλά είναι θέμα χαρακτήρα και δεν πρέπει να είσαι 35 χρόνων για να το κάνεις. Αν είσαι και 23 μπορείς να το κάνεις. Στο τέλος εξαρτάται και από την προσωπικότητα σου. Και αυτό μου έλειψε κάποιες φορές».

Ήταν πρόβλημα για σένα το όνομα Τρισκόφσκι; Το λέμε από την άποψη ότι είναι ο αρχηγός, σημαία και παίκτης βαρόμετρο και όταν ήταν στα κάτω του δεν τον έβγαζες από την ενδεκάδα. Ποιος ο λόγος;

«Ο Τρισκόφσκι είναι ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, δεν μπορείς να ξεγράψεις αυτό. Ίσως ήταν λάθος μου, ναι. Θα μπορούσα να τον έβγαζα ποιο νωρίς. Πάντα πίστευα ότι είναι ένας απίστευτος παίκτης, όμως ίσως κάποιοι άλλοι να άξιζαν να πάρουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής και δεν ήμουν δίκαιος μαζί τους. Αλλά κάποιες φορές πρέπει να παίρνεις αποφάσεις στην στιγμή. Τώρα που περνούν οι μέρες και αναλύοντας κάποια δεδομένα πιο ήρεμα και τι έκανα λάθος, ίσως να έκανα περισσότερες αλλαγές. Τη δεδομένη στιγμή όμως όποια απόφαση έπαιρνα την έπαιρνα γιατί πίστευα ήταν η καλύτερη για την ομάδα. Φυσικά και κάνεις λάθη και κάποιες φορές αυτό που σχεδιάζεις δε δουλεύει».

Με τον Άρη στον τραυματισμό του Γκαρθία γιατί υπήρξε τόση καθυστέρηση να γίνει η αλλαγή. Ήταν κάτι που συζητήθηκε έντονα.

«Ναι, ναι. Πιστεύω ήταν λάθος μου, γιατί ήθελα να αλλάξω το σύστημα και ήθελα να το κάνω με το σωστό τρόπο και τη σωστή αλλαγή. Είναι αλήθεια ότι η αλλαγή του Άνχελ Γκαρσία μας πήρε περισσότερο χρόνο να πάρουμε την απόφαση. Πέρασαν πέντε λεπτά και ίσως να έπρεπε να σκεφτόμουν νωρίτερα για να είμαι πιο έτοιμος. Ήθελα να πάρω όμως την σωστή απόφαση. Χάνεις και κάνεις τα πάντα λάθος, είναι αποφάσεις που πρέπει να πάρεις. Η αλήθεια είναι ότι σε εκείνο το σημείο δεν περίμενα και δεν είχα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο τραυματισμού του Άνχελ και ήταν κάτι που θα έπρεπε να είχα γρηγορότερη αντίδραση».

Κάθισες στον πάγκο της ΑΕΚ περίπου 10 μήνες. Τι θα άλλαζες;

«Αρκετές από τις αποφάσεις μου. Δεν μπορώ να πω συγκεκριμένα. Αν με ρωτήσεις σε δυο βδομάδες ίσως να μπορώ να σου απαντήσω. Δεν μπορώ να σου πω ένα πράγμα που θα άλλαζα. Είναι πολλά στα σίγουρα».

Βλέπαμε στην ομάδα σε κάποιες περιόδους να παίζουν παίκτες συνεχόμενα παιχνίδια ενώ δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Ήθελες να τους στηρίξεις και έπαιζαν συνεχόμενα ή δεν υπήρχαν ισάξιοι αντικαταστάτες; Π.χ. ένας παίκτης είναι ο Ροσάλες που είναι στα κάτω του.

«Δεν θα συμφωνήσω 100%. Μπορεί να μην έκανε τα καλύτερα του παιχνίδια τελευταία αλλά η ομάδα γενικότερα ήταν σε καλό δρόμο. Ήθελα να κρατήσω μία σταθερότητα στην αρχική ενδεκάδα».

Ιδιαίτερα μπαίνοντας στην τελική ευθεία;

«Ναι, ήθελα να έχω ένα βασικό κορμό, να υπάρχει σταθερότητα, περισσότερος χρόνος αγωνιστικός και μεγαλύτερη σταθερότητα. Σίγουρα δεν ήμουν δίκαιος με κάποιους παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν περισσότερα λεπτά. Το είπα σε μερικούς τις τελευταίες μέρες ότι ήμουν πολύ άδικος επειδή άξιζαν να παίζουν περισσότερο».

Ποιοι ήταν αυτοί οι παίκτες;

«Είναι αρκετοί παίκτες. Δεν είναι σωστό να πω ονόματα. Για μένα ήταν ένα φανταστικό σύνολο και ρόστερ. Όλοι τους. Δεν έχει σημασία αν έπαιζαν ή όχι. Και δεν είναι εύκολο όταν δεν παίζεις την επόμενη να είσαι σε καλή κατάσταση για να παίξεις και αυτό είναι το πιο επώδυνο γιατί μου έδειξαν μεγάλο επαγγελματισμό. Για μένα ήταν μία απίστευτη ομάδα…».

Γι’ αυτό και είπες πολλές φορές ότι θα πέθαινες για τους παίκτες σου στις Διασκέψεις Τύπου;

«Και θα το έκανα ξανά. Δεν έχω να μετανιώσω για τίποτα. Κάποιες φορές θέλεις να τους σκοτώσεις γιατί τους πιέζεις και περιμένεις περισσότερα αλλά στο τέλος είναι ποδόσφαιρο. Και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Όπως κι εγώ αναλαμβάνω τις ευθύνες που αναλογούν και οι παίκτες τις δικές τους. Δεν είναι μόνο θέμα προπονητή. Ο Τσάβι πρέπει να πάρει τις δικές του ευθύνες, ο Άντρος τις δικές του. Δεν είναι μόνο θέμα προπονητή αλλά η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στον προπονητή».

Με την ΑΕΛ πανηγύρισες έξαλλα το τρίτο γκολ μπαίνοντας και μέσα στο γήπεδο και με την ΠΑΕΕΚ στο κύπελλο το 2-2. Ήταν λόγω της πίεσης που είχες; Ήταν οι πιο δύσκολες βραδιές που είχες στην ομάδα;

«Ναι. Μετά που είδα τις φωτογραφίες θα έπρεπε να ήμουν πιο συγκρατημένος. Είναι το συναίσθημα ότι η ομάδα στο τέλος κερδίζει. Ήταν πολύ σκληρό για τους παίκτες γιατί το άξιζαν. Όπως και για τους φιλάθλους μας, το προσωπικό, ήταν στιγμές που περιμέναμε. Ωραίες στιγμές όπως στο κύπελλο στο τελευταίο λεπτό. Σαν ποδοσφαιριστής το νοιώθεις πολύ έντονα αλλά σαν προπονητής τριπλασιάζεται αυτό το αίσθημα ή και τετραπλασιάζεται».

Που πιστεύεις μπορεί να φθάσει η ΑΕΚ φέτος;

«Πιστεύω ακόμη ότι μπορεί να παλέψει για τα πάντα. Και όταν λέω τα πάντα εννοώ και την πρώτη θέση. Υπάρχει ακόμη χρόνος. Θα είναι πολύ δύσκολο αλλά μπορούν να συμβούν τα πάντα. Όλα τα παιχνίδια θα είναι πολύ δύσκολα. Στα σίγουρα η ομάδα θα βγει στην Ευρώπη και στο κύπελλο έχει πολλές πιθανότητες».

Πιστεύεις μπορούσε να γίνει καλύτερος προγραμματισμός το καλοκαίρι ή οι επιλογές που έγιναν ήταν αρκετές για να οδηγήσουν την ομάδα στις επιτυχίες;

«Ήμουν πολύ χαρούμενος με τις μεταγραφές και τους παίκτες. Πάντα θα θέλεις περισσότερα και φανταστικούς παίκτες στην ομάδα, αλλά έχουμε πολύ καλό ρόστερ και παίκτες, αλλά και οι άλλες ομάδες έχουν πολύ καλούς παίκτες. Το επίπεδο των ομάδων είναι κοντά».

Αν κατακτήσει κάποιο τίτλο η ΑΕΚ θα έρθεις Κύπρο για να το πανηγυρίσεις;

«Ναι, ναι στα σίγουρα. Επειδή θα είμαι χαρούμενος για τον κόσμο, τους ποδοσφαιριστές και τον σύλλογο. Επίσης, πιστεύω ότι ένα μέρος της όποια επιτυχίας θα είναι και δική μου. Μακάρι να πανηγυρίσει κάτι η ομάδα και θα παρακολουθώ σαν οπαδός και υποστηρικτής της ομάδας».

Αν και Ισπανός νοιώθεις πλέον σαν Κύπριος. Τι σε συνδέει τόσο πολύ με την Κύπρο πέρα από την ΑΕΚ;

«Όλος ο σεβασμός και η αγάπη που έχω λάβει όλα αυτά τα χρόνια. Ήρθα εδώ στα τελευταία μου χρόνια σαν ποδοσφαιριστής όπου ήθελα να αλλάξω χώρα αλλά δεν πίστευα ότι θα ένοιωθα έτσι και θα το απολάμβανα με αυτό τον τρόπο. Νοιώθω μεγάλο σεβασμό απ’ όλους. Τον κόσμο που με κάνει να νοιώθω πολύ περήφανος και επαγγελματίας, κάτι που δεν είχα στις ομάδες μου στην Ισπανία».

Γι’ αυτό και χαρακτήρισες την ΑΕΚ ομάδα της ζωής σου, ενώ έχεις παίξει σε υψηλότερο επίπεδο ποδόσφαιρο;

«Ναι, αλλά δεν είχα αυτό το συναίσθημα που είχα εδώ. Η ΑΕΚ είναι η ομάδα μου (το λέει και βουρκώνουν τα μάτια του) μέχρι να πεθάνω. Είναι ξεκάθαρο αυτό είναι η ομάδα της ζωής μου. Αν με ρωτήσεις σε 20 χρόνια θα σου πω και πάλι ότι είναι η ΑΕΚ η ομάδα μου. Έχω ζήσει πολλά εδώ σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αλλά και οικογενειακά».

Γι’ αυτό και ο κόσμος σε αγαπάει. Στο δεύτερο σου χρόνο η ΑΕΚ είχε πολλά οικονομικά προβλήματα και ήσουν ένας από τους παίκτες κλειδιά για να βγει η ομάδα από τη δύσκολη κατάσταση.

«Θυμάμαι ήταν δύσκολες στιγμές και δύσκολη περίοδος αλλά πιστεύαμε ότι έπρεπε να το κάνουμε για τον σύλλογο που ήθελε να αναπτυχθεί, αλλά δυστυχώς τότε δεν μπορούσε».

Περίπου μία 10ετία σαν παίκτης κυρίως αλλά και σαν προπονητής στην ΑΕΚ. Αν πρέπει να θυμηθείς τρεις στιγμές από όλα αυτά τα χρόνια ποιες θα ξεχώριζες;

«Ο τελικός του κυπέλλου, το ματς με την Σπαρτάκ Μόσχας και όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που κάναμε με όλα τα ταξίδια. Τα ντέρμπι που παίξαμε αλλά και το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε στην Αρένα απέναντι στον Άρη. Η ατμόσφαιρα πριν το παιχνίδι ήταν εξαιρετική».

Το γκολ σου με την Λεβερκούζεν που έγραψε ιστορία;

«Επίσης, ναι, όμως στη συνέχεια δεχθήκαμε πέντε γκολ. Σκόραρα στα 38 μου χρόνια και κάτι και έχω πολλά πράγματα που με κάνουν περήφανο και ευτυχισμένο».

Όταν θα μπαίνεις στο αεροπλάνο για να επιστρέψεις στην Ισπανία γυρνώντας το κεφάλι πίσω σαφώς και θα είσαι περήφανος για πολλά. Τι είναι αυτό θα σου έρθει στο μυαλό πρώτα;

«Θα είναι διαφορετικό σε σχέση με τότε που είχα φύγει σαν ποδοσφαιριστής. Επειδή τώρα ίσως είναι πιο επώδυνο και δύσκολο. Όταν ερχόμουν εδώ αισθανόμουν ότι θα μπορέσω να τελειώσω τη δουλειά κάτι που δεν μπόρεσα κάνω. Άξιζα να τελειώσω τη δουλειά που άρχισα. Κάναμε αρκετή δουλειά σε μία νέα ομάδα που κάναμε κάποια καλά παιχνίδια και τώρα νοιώθω άδειος που δεν μπόρεσα να τελειώσω κάτι που είχα έρθει με όνειρα και υψηλές προσδοκίες. Σε 10 μέρες σαφώς και θα νοιώθω διαφορετικά, πιο θετικά και σίγουρα έμαθα πολλά. Λίγες μέρες μετά την λύση της συνεργασίας μου με την ομάδα νοιώθω μεγάλη στεναχώρια αλλά είναι φυσιολογικό».

Ένιωσες και εσύ τη μία μέρα όλοι να λένε ο Καταλά είναι τοπ, ο κορυφαίος και σε μια αποτυχία να δέχεται έντονη κριτική;

«Ναι. Πρέπει να το αποδεχτείς αυτό. Και ειδικά σε μεγαλύτερα επίπεδα αλλιώς θα τρελαθείς. Είναι αλήθεια ότι διαβάζεις κάποια πράγματα, ο κόσμος στέλνει μηνύματα ή σε συναντά στο δρόμο. Όταν κερδίσαμε την Ανόρθωση ήταν λες και ήμουν ο Γκουαρδιόλα και μετά τον Άρη ξανά δεν είχα εμπειρία, δεν έκανα αλλαγές ή έκανα 10 λεπτά να κάνω αλλαγές. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Σε κάθε βδομάδα όλα μπορούν να αλλάξουν και κάποιες φορές πρέπει να είσαι πιο ήρεμος. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στη ζωή. Ο κόσμος πολλές φορές είναι εύκολο να κριτικάρει. Είναι δωρεάν και είναι πολύ απλό να κριτικάρεις. Κάποιες φορές σε πληγώνει να διαβάζεις κάποια πράγματα».

Σε επηρέαζε η κριτική του κόσμου; Την λάμβανες υπόψη; 

«Όχι, όχι πολύ. Μπορεί να κοντοστεκόσουν για λίγο και να σκέφτεσαι μα γιατί μου το λέει αυτό. Γιατί μου λέει ότι είμαι εδώ σαν τουρίστας, ενώ κάνω τα πάντα ακόμη και για τους παίκτες. Οι παίκτες είναι οι πρώτοι που θέλουν να κάνουν καλά παιχνίδια. Η κριτική είναι δωρεάν και μπορεί να την κάνει ο κόσμος. Αν θέλω όμως να γίνω προπονητής θα πρέπει να είσαι δυνατός σε τέτοιες καταστάσεις».

Ποια τα επόμενα σου βήματα. Τι σκέφτεσαι να κάνεις τώρα επιστρέφοντας στην Ισπανία;

«Να πάω στην οικογένεια μου. Να καθαρίσει το μυαλό μου απ’ όλο αυτό και να ξεκινήσω το επόμενο κεφάλαιο όταν έρθει η ώρα. Τώρα με τον κορωνοϊό θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Θα δω ποδόσφαιρο, προπονητές, φίλους και θα μελετήσω για να γίνω καλύτερος».

Θα επέστρεφες στην Κύπρο για να προπονήσεις κάποια ομάδα εκτός από την ΑΕΚ; Την Ανόρθωση, την Ομόνοια ή το ΑΠΟΕΛ;

«(γέλια) Είναι καλή ερώτηση… Η αγάπη μου για την ΑΕΚ δεν μπορεί να αλλάξει. Στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν. Δεν μπορώ να πω ότι δεν θα πάω στο ΑΠΟΕΛ ή σε κάποια άλλη ομάδα. Στο τέλος είναι μία δουλειά. Τα συναισθήματα μου θα είναι διαφορετικά, δεν θα αλλάξει τίποτα. Μπορώ να κατανοήσω ότι ο κόσμος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ίσως δεν θα κατανοήσει, αλλά δεν κλείνω την πόρτα σε καμία ομάδα. Ότι και να γίνει όμως τα συναισθήματα μου για την ΑΕΚ δεν πρόκειται να αλλάξουν. Πρέπει να είμαι επαγγελματίας. Πρέπει να σεβαστό την απόφαση, γιατί τώρα η ΑΕΚ αποφάσισε ότι δεν με θέλει και πρέπει να δω τι θα κάνω. Δεν μπορώ να μείνω τώρα στην Κύπρο αλλά πρέπει να αναπτυχθώ σαν προπονητής, είναι επαγγελματικό το ποδόσφαιρο».

Κλείνοντας ένα μήνυμα στον κόσμο που τόσο πολύ σε αγαπά.

«Τι περισσότερο μπορώ να πω στον κόσμο… Τα έχω πει πολλές φορές. Μόνο εκπληκτικά πράγματα μπορώ να πω για τον κόσμο. Ήταν δύσκολος ο τελευταίος μήνας για μένα γιατί είδα τον κόσμο θυμωμένο να έρχεται απέναντι μου, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα γιατί κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για τον σύλλογο. Η ΑΕΚ είναι το σπίτι μου, τους καταλαβαίνω. Θα τους ζητούσα περισσότερη υπομονή κάποιες φορές με την ομάδα, γιατί πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν μπορείς απλά να πεις ότι θα κερδίσεις το πρωτάθλημα και αυτό θα συμβεί. Επειδή στην ιστορία της ΑΕΚ ποτέ δεν συνέβη και πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ εδώ. Ελπίζω ότι θα έρθει αυτή η χρονιά και γιατί όχι να μην είναι φέτος αυτή η χρονιά που θα πανηγυρίσει η ομάδα κάτι μεγάλο που της αξίζει. Έχω πολλά απίστευτα πράγματα να θυμάμαι από τον κόσμο, είμαι ευγνώμον και εύχομαι να σας δω σύντομα» .