Το ΑΠΟΕΛ έπρεπε να κερδίσει. Με το έτσι και το θέλω όπως κάποιος μας είχε πει παλαιότερα. Έτσι έγινε και σήμερα. Με μία διαιτησία προκλητική έως και βρώμικη. Που άφηνε τα σκληρά μαρκαρίσματα και τις ύβρεις να μένουν ατιμώρητα.
Παίκτες του ΑΠΟΕΛ να βρίζουν μανάδες και ο διαιτητής να βλέπει ατάραχος. Λες και δεν συμβαίνει τίποτα.
Η ομάδα μας όμως είχε καρύδια απόψε. Ακόμη κι αν ηττηθήκαμε αξίζουν 1000 μπράβο στα παιδιά. Το τελικό 3-6 δεν αποτυπώνει σε καμία περίπτωση την εικόνα του αγώνα. Μας αδικεί κατάφορα όπως μας αδίκησε και η διαιτησία που ανέχτηκε πολλά και διάφορα.
Η ομάδα μας προηγήθηκε 2-0 με Ενρίκε και Πιντσέλι, όμως το ΑΠΟΕΛ γύρισε τα εις βάρος του δεδομένα με τις ευλογίες της διαιτησίας και προηγήθηκε 4-2. Μπήκαμε ξανά στο ματς με τον Κουππαρή να μειώνει σε 4-3 και λίγο αργότερα ο Νικολαΐδης έχασε απίστευτη ευκαιρία για το 4-4.
Οι φουτσαλιστές μας ρίσκαραν για την ισοφάρισαν και στο τέλος δεχθήκαμε άλλα δυο γκολ για το 6-3.
Κρατάμε την μάγκικη εμφάνιση και προσπάθεια όλων των φουτσαλιστών μας αλλά και το χειροκρότημα του κόσμου που βρέθηκε στο Κίτιον.
