Ο συνάδελφος Αντρέας Βεντούρης στην ιστοσελίδα balla.com.cy δίνει την δική του άποψη με αφορμή την φετινή ΑΕΚ.
Αναλύει πολλά κεφάλαια, όπως τον λάθος προγραμματισμό των τελευταίων δύο ετων, τον Σωφρόνη, την διοίκηση, το μέλλον μας αλλά και όχι μόνο.
Δείτε αυτούσιο το δημοσίευμα:
Η ΑΕΚ παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων στο Τσίρειο και δέχθηκε μία ήττα που σκόρπισε ξανά απογοήτευση. Το πρόβλημά της ωστόσο δεν είναι απλά ένα παιχνίδι ή ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα –μακάρι να ‘ταν.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, καταθέτοντας την προσωπική μου άποψη: η ΑΕΚ παίρνει στο φετινό πρωτάθλημα, με την έως τώρα παρουσία της, αυτό που της αξίζει. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Είναι στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας κι εκεί της αξίζει να βρίσκεται. Δεν είναι καλύτερη από τις τέσσερεις προπορευόμενες ομάδες, δεν είναι χειρότερη απ’ αυτές που βρίσκονται πιο κάτω από αυτήν. Στο ποδόσφαιρο δεν απονέμεται πάντοτε δικαιοσύνη, ωστόσο στην περίπτωσή της, παίρνει αυτό ακριβώς που δικαιούται. Είναι μια ομάδα της πρώτης εξάδας, αλλά δεν δείχνει ικανή να διεκδικήσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Χειρότερη
Πάμ’ παρακάτω. Από καθαρά αγωνιστικής πλευράς, το πρόβλημά της προφανώς δεν ήταν η ήττα στη Λεμεσό. Το μεγάλο της πρόβλημα είναι ότι εξακολουθεί να κουβαλάει τις… παλιές αμαρτίες. Τον περσινό κακό προγραμματισμό, αλλά και τον φετινό, του περασμένου καλοκαιριού.
Για χάριν συζήτησης: ας θεωρήσουμε ότι η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα του… 7. Με την αποχώρηση συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών, αντί να ανέβει ένα σκαλοπάτι, μετακινήθηκε πιο κάτω, ακριβώς διότι ποτέ δεν αντικαταστάθηκαν επάξια.
Την ίδια ώρα, η Ομόνοια και η Ανόρθωση πήραν τη δική τους πάνω βόλτα, η ΑΕΛ βελτιωνόταν με την πάροδο του χρόνου, θυμίζοντας και λίγο την… ΑΕΚ των προηγούμενων χρόνων (όσον αφορά τη σταθερότητα, τις μεταγραφές, την εξαιρετική πορεία με μικρότερο μπάτζετ από τους άλλους), ο Απόλλωνας παρέμενε στα ψηλά στάνταρ και μόνο το ΑΠΟΕΛ ουσιαστικά κατρακύλησε εφέτος.
Τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως στην άκρως πετυχημένη 5ετία της, η ΑΕΚ είτε διεκδικούσε τον τίτλο είτε κέρδιζε σχετικά εύκολα το ευρωπαϊκό εισιτήριο, ακριβώς διότι ο ανταγωνισμός δεν βρισκόταν στο επίπεδο που είναι σήμερα. Ουσιαστικά ανταγωνιζόταν το ΑΠΟΕΛ και τον Απόλλωνα, τώρα όμως οι… μνηστήρες αυξήθηκαν. Κι αυξήθηκαν την ίδια ώρα που η ίδια αντί να γίνει καλύτερη, έγινε χειρότερη.
Λάθη-Μεταγραφές
Δεν ωφελεί σε τίποτα η επαναληπτική και λεπτομερής αναφορά στον προγραμματισμό των τελευταίων δύο χρόνων. Αυτά όμως είναι τα λάθη που την έφεραν εδώ σήμερα. Η ΑΕΚ έπαψε να φοβίζει τον αντίπαλό της ακόμη και μέσα στην «Αρένα», ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο αντίπαλος γνώριζε πως οι πιθανότητές του να κερδίσει στη Λάρνακα ήταν ελάχιστες, την ώρα που έμπαινε στο λεωφορείο.
Μη στεκόμαστε ωστόσο μονάχα στο παρελθόν. Ας δούμε λίγο και το παρόν: ο Σωφρόνης Αυγουστή είναι αυτός που φταίει το λιγότερο απ’ όλους για την τωρινή κατάσταση, εντούτοις, είναι αλήθεια πως οι χειμερινές μεταγραφές που πραγματοποίησε, ως τώρα δεν έχουν βοηθήσει στο σύνολό τους.
Προσέξτε: Για να μην παρερμηνευτούν τα γραφόμενά μου, δεν λέω ότι δεν βγήκαν. Μπορεί ο Χάουγκεν ή ο Σούτερντεν του χρόνου να είναι εξαιρετικοί. Λέω απλά ότι, ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, δεν βοήθησαν.
Όμως η ΑΕΚ τους πήρε, από Δεκέμβριο μήνα κιόλας, για να βοηθήσουν ΤΩΡΑ. Κάτι τέτοιο δεν έγινε κι αυτό της κόστισε. Δεν ανέβασαν επίπεδο την ομάδα. Αυτό δεν ήταν εξάλλου που χρειαζόταν; Τέσσερεις μεταγραφές που θα την έκαναν καλύτερη. Με άλλα λόγια, ενώ ολοκλήρωνε το 2020 με αισιοδοξία και σίγουρα πολύ ελπιδοφόρα λόγω του αήττητου σερί που πραγματοποιούσε, δεν πήρε ακολούθως την ώθηση που χρειαζόταν για να παραμείνει σε θέση… ευρωπαϊκής μάχης.
Σωφρόνης
Καταγράφω ένα μέρος των δηλώσεων του Σωφρόνη Αυγουστή, στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος του ντέρμπι με τον Απόλλωνα: «Σίγουρα θα είναι κριτήριο για όλους για τη νέα χρονιά (σ.σ μιλώντας για τα ντέρμπι στη β’ φάση). Από εδώ και πέρα πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε τι πρέπει να αλλάξουμε».
Έχω συμφωνήσει πάρα πολλές φορές, στο 95% των τοποθετήσεων του κόουτς από την ημέρα που κάθισε στον κιτρινοπράσινο πάγκο. Εδώ όμως ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω. Πρώτον: για κάποιους ποδοσφαιριστές, δεν χρειάζονται καν τα πλέι οφ για να κριθούν. Ήδη έχουν δείξει τι μπορούν να δώσουν και τι όχι. Δεύτερον: Από ‘δω και πέρα θα… αντιληφθούν κάποιοι τι… πρέπει να αλλάξει; Από ‘δω και πέρα;
Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι ο Σωφρόνης γνωρίζει τι πρέπει να αλλάξει, αλλά και το μεγάλο πρόβλημα στο κομμάτι της νοοτροπίας. Όμως ειδικά στο τελευταίο, πρώτα απ’ όλα η αλλαγή θα επέλθει από τη διοίκηση, όχι από τον οποιονδήποτε προπονητή.
Διοίκηση
Μ’ αυτή τη διοίκηση η ΑΕΚ έχει καταγράψει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της. Έχει φτιάξει ένα στολίδι κι αυτή η κίνησή της με το γήπεδο, δεν έχει προηγούμενο στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν έχει κάνει ή δεν κάνει λάθη. Όπως γίνεται δέκτης χειροκροτημάτων και επαίνων στις επιτυχίες, το ίδιο στις στραβές (θα πρέπει να) γίνεται δέκτης κριτικής, πάντοτε καλόπιστης, ασχέτως αν κάποιοι βλέπουν φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν. Τα επί προσωπικού ωστόσο δεν έχουν σημασία και δεν ενδιαφέρουν και κανέναν. Το θέμα είναι μόνο ΚΑΙ ΜΟΝΟ η ΑΕΚ.
Φυσικά κι έχει κάνει λάθη, κάποια σοβαρά μάλιστα κι οφείλει να τα αναγνωρίσει, πάνω απ’ όλα με ψυχραιμία και να θυμηθεί το δρόμο της πετυχημένης πρώτης της 5ετίας. Οφείλει ταυτόχρονα, σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς, να κάνει ένα step up.
Ουδείς αλάνθαστος –λάθη θα γίνουν κι άλλα. Εξάλλου, λάθη δεν κάνει μόνο ο τεμπέλης, αυτός που δεν δουλεύει. Ουδείς μπορεί να κατηγορήσει κανέναν στην ΑΕΚ ότι δεν δουλεύει, όμως κάποια θέματα χρειάζονται διαφορετικού-κι ενίοτε ειδικού-χειρισμού. Το ζητούμενο είναι να γίνει αντιληπτό από τους υπεύθυνους και πολύ περισσότερο από τον ίδιο τον πρόεδρο, Άντρο Καραπατάκη. Ο οποίος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη να πάρει τις αποφάσεις που χρειάζονται για να μην χαλάσει το οικοδόμημα που ο ίδιος συνέβαλε περισσότερο απ’ όλους να δημιουργηθεί.
Μέλλον
Ο κόσμος είναι απογοητευμένος και με το δίκιο του, αφού βλέπει την ομάδα του τα τελευταία δύο χρόνια να μην έχει σχέση με αυτήν που δημιουργήθηκε από το 2014 έως το 2019. Το ζητούμενο είναι η διοίκηση να προχωρήσει στις κινήσεις οι οποίες θα του δώσουν ξανά: α) την ελπίδα ότι θα επανέλθει και β) τη σιγουριά ότι η ΑΕΚ θα παραμείνει πρωταγωνίστρια κι όχι επειδή έφυγε ο Ρόκα, ο Καταλά, ο Λαρένα και πάει λέγοντας, θα επιστρέψει στα… παλιά.
Παρεμπιπτόντως, είναι γεγονός ότι το όνομα του Τσάβι Ρόκα βρίσκεται τελευταίως συχνά πυκνά σε… αεκτζήδικες συζητήσεις και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα έβλεπαν με πολύ θετικό μάτι την επιστροφή του.
Ωστόσο, είναι προς το παρόν πρώιμο να αναφερθεί εάν υφίσταται ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τα ερωτήματα σ’ αυτή την περίπτωση είναι τρία: α) αν η διοίκηση είναι διατεθειμένη να κάνει πρώτη μια τέτοια (επανα)προσέγγιση, β) αν ο ίδιος επιθυμεί την επιστροφή του στο κυπριακό πρωτάθλημα και γ) αν ο Σωφρόνης είναι διατεθειμένος να δουλέψει με τεχνικό διευθυντή, ο οποίος και θα παίρνει τις αποφάσεις για το ρόστερ. Ο Τσάβι πάντως μπορεί να έφυγε από τον Παναθηναϊκό, όχι όμως κι από την… Αθήνα.
Καταλήγοντας, το θέμα φυσικά δεν είναι ο Ρόκα ή ο κάθε Ρόκα. Δυο κακές χρονιές, ακόμη κι αν τρέχουσα δεν ολοκληρωθεί με επιτυχία, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Προς Θεού. Το βασικό ζητούμενο είναι να μπει ξανά το τρένο της ΑΕΚ στις ράγες που το οδηγούν στη σωστή κατεύθυνση. Κάπου την τελευταία διετία έχει λοξοδρομήσει…
