Ο άσος της ομάδας μας, Μικέλ Γκονζάλεζ, παραχώρησε συνέντευξη σε Μέσο της πατρίδας του. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε στην ανανέωση συμβολαίου του και στην προετοιμασία.
Αναλυτικά:
Πώς σου πάνε τα πράγματα στην Κύπρο; Μόλις ανανέωσες για μια ακόμη σεζόν.
«Θα είναι η πέμπτη χρονιά και είμαστε πολύ προσαρμοσμένοι. Είναι ένα καλό μέρος. Γνωρίζω τον σύλλογο, την πόλη, τη χώρα και είμαι χαρούμενος. Δεν πίστευα ότι θα έπαιζα στα 37 μου, αλλά έτσι έγινε. Πέρυσι δεν έπαιξα τόσο πολύ όσο τα προηγούμενα χρόνια, αλλά έπαιξα στην τελική ευθεία. Προκριθήκαμε για να παίξουμε στα προκριματικά του Champions League. Μου πρότειναν να ανανεώσω και ήθελα να συνεχίσω να παίζω εδώ. Η αλήθεια είναι ότι είμαι χαρούμενος»
Έχεις ακόμη το ίδιο όραμα;
«Για να δούμε, δεν ξέρω αν είναι το ίδιο ή όχι, αλλά έχω αυτή την επιθυμία να παίξω, να αγωνιστώ και να ξεκινήσω μια νέα προετοιμασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είμαι πολύ χαρούμενος που προπονούμαι, δεν είναι κάτι που μου κοστίζει. Δεν πίστευα ότι θα έκανα τόσο μεγάλη καριέρα, αλήθεια σου λέω. Δεν ξέρω γιατί. Δεν το είχα στο μυαλό μου και δεν είναι επειδή δεν μου αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά πίστευα ότι το σώμα μου δεν θα το επέτρεπε. Αλλά έφτασα εδώ. Από πλευράς ρυθμού, φυσικά αυτή η Λίγκα δεν μπορεί να συγκριθεί με μια πρώτη κατηγορία ούτε με μια δεύτερη κατηγορία (ενδεχομένως να εννοεί της Ισπανίας), αλλά είναι μια διοργάνωση που μεγαλώνει πολύ, που είναι πολύ ανταγωνιστική. Έχω προσαρμοστεί πολύ καλά σε αυτό και η αλήθεια είναι ότι μου επέτρεψε να παίξω αρκετά παιχνίδια».
Τι σου έχει δώσει αυτή η Λίγκα και αυτή η χώρα για να προσαρμοστείς τόσο;
«Για αρχή, η οικογένεια είναι μια χαρά. Από τότε που φτάσαμε, η γυναίκα και τα παιδιά μου έχουν προσαρμοστεί καλά. Έχουμε ένα καλό στενό περιβάλλον, με ανθρώπους από τη Donostia, τη Gijón, ανθρώπους στην ίδια κατάσταση, που έχουν έρθει από το εξωτερικό. Το περιβάλλον που είχαμε είναι συμπαγές και καλό και αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ. Από τότε που ήρθα, ο σύλλογος έχει μεγαλώσει πολύ τα τελευταία χρόνια. Μου έχει φερθεί με σεβασμό και στοργή και τελικά αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, που επίσης σε βοηθά να συνεχίσεις. Η Λάρνακα δεν είναι μεγάλη, είναι η τρίτη ή η τέταρτη πόλη της Κύπρου. Είναι παραλιακή πόλη. Δεν έχει ακόμα τόσες πολλές επιλογές αναψυχής όπως η πρωτεύουσα, η Λευκωσία, αλλά η ζωή εδώ είναι πολύ ήσυχη. Οι αποστάσεις είναι μικρές. Δεν ταξιδεύεις σε όλη την Λίγκα. Το μεγαλύτερο ταξίδι που κάνεις είναι μιάμιση ώρα, στην άλλη άκρη του νησιού. Είμαστε καλά και νομίζω ότι έχουμε δίκιο που ζούμε εδώ τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου».
Επιπλέον, η ΑΕΚ Λάρνακας έχει γίνει προορισμός πολλών ισπανόφωνων ποδοσφαιριστών…
«Όταν έφτασα, ήταν περίπου δεκατρείς παίκτες που μιλούσαν ισπανικά. Αθλητικός διευθυντής ήταν ο πρώην παίκτης της Athletic, Άντερ Μουρίγιο και έχουν έρθει πολλοί Ισπανοί προπονητές. Και όταν κάνουν υπογραφές έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο Ισπανικό πρωτάθλημα. Φέτος ο José Luis Oltra έφτασε ως προπονητής. Η γλώσσα στη Λίγκα είναι η ελληνική και στα αποδυτήρια η αγγλική»
Πώς τα πάνε τα Ελληνικά;
«Προφανώς, ελέγχω τις λέξεις, αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω μια συζήτηση. Με αγγλικά επικοινωνώ. Είμαι ευχαριστημένος με το επίπεδό μου, δεδομένου ότι πριν από τέσσερα χρόνια δύσκολα μπορούσα να επικοινωνήσω»
Και τώρα μπορείτε να μιλήσετε βασκικά με τον Oier Sanjurjo…
«Είναι αλήθεια. Υπέγραψε την περασμένη εβδομάδα. Ήταν η τελευταία μεταγραφή. Αυτό δεν ξεχνιέται, είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε στο σπίτι, αλλά χάρη στην άφιξη του Oier θα μπορούμε να τη μιλάμε και στα αποδυτήρια»
Πώς πάει η προετοιμασία;
«Ξεκινήσαμε πριν μια εβδομάδα. Παίζουμε με τη Μίντιλαντ στις 19 Ιουλίου, τον 2ο προκριματικό γύρο του Champions League. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο σύλλογος πρόκειται να παίξει στο Champions League. Πριν από τέσσερα χρόνια, όταν έφτασα, πήραμε την πρόκριση για να παίξουμε στη φάση των ομίλων του Europa League. Ήταν η δεύτερη φορά που το έκανε. Είναι ένας σύλλογος που μεγαλώνει, που κέρδισε το Κύπελλο τη σεζόν πριν φτάσω. Υπάρχει όραμα. Ξεκινάς την προετοιμασία και ξέρεις ότι θα παίξεις το πρώτο παιχνίδι σε μια φάση Πρωταθλητριών, βοηθάει να έχεις κίνητρο και συνδεδεμένη την ομάδα, αλλά γνωρίζοντας ότι έχουμε ομάδες με πολύ κύρος απέναντί μας. Δεν είναι φυσιολογικό η ΑΕΚ να βρίσκεται στη φάση των ομίλων. Θα παίξουμε αυτό το πρώτο παιχνίδι και το να μπορέσουμε να παίξουμε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση φέτος θα είναι ωραίο»
Η γιορτή για την επίτευξη αυτού του επιτεύγματος ήταν με στυλ…
«Ναί. Ήταν η πρώτη φορά που είχε επιτευχθεί κάτι παρόμοιο. Ήταν την τελευταία αγωνιστική. Ήμασταν τρίτοι και αυτός που ήταν δεύτερος, ο ΑΠΟΕΛ, έπρεπε να χάσει και νικήσαμε τον Απόλλωνα, τον πρώτο, και έγινε. Ήταν αρκετά απροσδόκητο. Ήταν μια καλή χρονιά για εμάς. Κανείς δεν περίμενε ότι το ΑΠΟΕΛ μπορεί να χάσει, αλλά έγινε και πανηγυρίστηκε με στυλ»
Υπάρχει ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα στην Κύπρο;
«Ναι, το ποδόσφαιρο βιώνεται με πάθος. Είναι αλήθεια ότι ο σύλλογός μας δεν προσελκύει τόσο κόσμο όσο μπορεί να προσελκύσει ένα ΑΠΟΕΛ, μια Ομόνοια ή μια Ανόρθωση. Το δικό μας είναι ένα μικρό γήπεδο χωρητικότητας 8.000 θεατών, αλλά είναι όμορφο. Είναι προσαρμοσμένο για να παίζει ευρωπαϊκούς αγώνες, κάτι που δεν είναι πολύ φυσιολογικό στην Κύπρο. Είναι παθιασμένοι. Εδώ επιτρέπεται περισσότερο το θέμα των φωτοβολίδων και δημιουργείται καλή ατμόσφαιρα»
Πώς είναι η καθημερινή ζωή του Mikel González;
«Η μέρα ξεκινάει πολύ νωρίς. Η κόρη μου ξεκινάει τα μαθήματα στις 7:30 π.μ. Ο ήλιος ανατέλλει νωρίτερα και δύει επίσης νωρίτερα. Παίρνω τα παιδιά στο σχολείο, μετά προπονούμαι. Στις 1:30 μ.μ. τα μαζεύω, τρώμε και το απόγευμα έχουν δραστηριότητες. Στις επτά το βράδυ πολλές μέρες τρώμε δείπνο»
Από αυτά που μου λέεις δίνεις την αίσθηση ότι βρήκες τη θέση του στον κόσμο. Είναι έτσι;
«Δεν ξέρω. Όταν έπαιζα για τη Ρεάλ, ζούσα στο Μοντραγκόν. Είναι η πόλη μου. Δεν ήξερα τίποτα άλλο. Αλλά τη χρονιά που πήγα στη Σαραγόσα το λάτρεψα. Μου άρεσε η πόλη. Ήταν η πρώτη φορά που έζησα για ένα χρόνο με την οικογένειά μου σε μια πόλη και η εμπειρία στη Σαραγόσα, η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε. Ήθελε να ζήσω μια εμπειρία έξω και βγήκα έξω. Δεν ξέρω αν αυτό είναι το μέρος μου, αλλά το απολαμβάνουμε πάρα πολύ»
