Στην κεντρική φωτογραφία βλέπετε τις αγκαλιές των Τρίσκο-Καταλά και Μιλίσεβιτς-Τόμοβιτς μετά το τέλος του αγώνα με την ΑΕΛ στη Λεμεσό.
Πραγματικά χίλια κιλά αγκαλιές. Οι δύο μας κεντρικοί αμυντικοί σαν βράχοι στα μετόπισθεν τα έβαλαν με όλους και με όλα. Είτε στους αιθέρες, είτε με την μπάλα κάτω ήταν ανίκητοι και τους αξίζουν πολλά μπράβο.
Από εκεί και πέρα για Τρισκόφσκι και Καταλά τα πράγματα είναι πιο απλά, αφού δεν πρέπει καν να αναλύσουμε εμείς τους λόγους που ο καθένας από μόνος του αποτελεί μια ιστορική για εμάς μορφή.
Το σύνθημα είναι ένα. Το ξέρουμε, το φωνάζουμε και το θέλουμε. Το πρωτάθλημα στη Λάρνακα. Από εκεί και πέρα παιχνίδι με παιχνίδι να το κερδίζουμε και να στηρίζουμε την ΑΕΚ μας.
Τώρα ΜΟΝΟ η Δόξα στο μυαλό μας. Εύκολο παιχνίδι δεν θα είναι, πάμε εκεί να κερδίσουμε, σοβαρά και πειθαρχημένα.
