Ο συνάδελφος Χρήστος Ζαβός με ένα εξαιρετικό άρθρο στο 24sports κάνει αναφορά στον Ραφαήλ Μάμα.
Είναι πραγματικά ένα κείμενο που αποτυπώνει την αλήθεια και για αυτό σας το παραθέτουμε.
Αναλυτικά:
“Νομίζω ότι πρώτη φορά συμβαίνει, θα το γράψω και άμα κανείς διαφωνήσει, ας μας δώσει τα φώτα του μήπως και ξεστραβωθούμε.
Το θέμα είναι το εξής. Δεν θυμάμαι ποτέ, να παρακολουθήσω Κύπριο ποδοσφαιριστή τα τελευταία χρόνια και με το που συστήνεται στο ευρύ κοινό, να διαθέτει τέτοιο επίπεδο. Δεν εννοώ συνολικά, ούτε ταλέντο. Εννοώ επίπεδο ετοιμότητας. Η περίπτωση του Μάμα, είναι στο δικό μου το μυαλό πρωτόγνωρη. Μπορεί να κάνω και λάθος.
Δεν μιλάμε πάντως για έναν παίκτη που θα ψηθεί, που θα μεγαλώσει στα αποδυτήρια, που χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση ή που έρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας και χρόνο με το χρόνο θα γίνεται καλύτερος. Μιλάμε για έναν χαφ, είκοσι ετών που είναι ολοκληρωμένος!!! Και σίγουρα από τους καλύτερους στο πρωτάθλημα για τη θέση του . Σε μια θέση που αγωνίζονται παικταράδες και παικταράδες.
Δεν ξέρω τι πίτσες έφαγε και πόσες μακαρονάδες εκεί στην Ιταλία, ούτε και έψαξα στην Σκάλα να μάθω πως αναδείχθηκε ως παίκτης. Αυτό που μετά σιγουριάς μπορώ να πω είναι ότι αγωνίζεται στην πιο «σοβαρή» ποδοσφαιρική ομάδα του φετινού πρωταθλήματος και διαπρέπει.
Και άμα ήταν Μαμουλάνο, Μαμίνιο, Μάμοβιτς, Μαμέθ ή Μαμούνια θα τσιμπιόμασταν που τον ξετρύπωσε ο Ρόκα και πόσο θα τον μοσχοπουλήσει ο Καραπατάκης. Μόνο που τέτοιος δεν είναι, είναι Κύπριος και η ερώτηση αυτομάτως που τίθεται σε κουτσομπολίστικο επίπεδο αλά «ιστορίες του χωρκού» είναι «τίνος είναι;»
Να τον χαίρονται όποιου και να είναι… στο ποδοσφαιρικό κομμάτι που μας ενδιαφέρει να τον χαιρόμαστε όλοι, που βλέπουμε επιτέλους κυπριόπουλα να παίζουν με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα στα ίσα κόντρα στον αντίπαλο, με τσαμπουκά και πνεύμα νικητή.
Με συγχωρείς δεν είναι και λίγο, αλλά στην πιο ολοκληρωμένη εμφάνιση ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα, της ΑΕΚ δηλαδή του Α’ ημιχρόνου στο ματς με τον ΑΠΟΕΛ, τούτος ο 20χρονος συμπατριώτης ήταν μηχανή που παρακολουθεί την μπάλα και καλύπτει κάθε σπιθαμή στο χώρο ευθύνης του.
Ανάμεσα σε συμπαίκτες παικταράδες, με τον Ρομό να κερδίζει κατά κράτος τα στόπερ των αντιπάλων, τον Τρισκόφσκι με όνομα βαρύ σαν ιστορία, τον Ακοράν που θα μπορούσε να ήταν πατέρας του, έναν αεράτο- δηλητηριούχο εξτρέμ όπως ο Γκρούτσκο, έχοντας από πίσω του το καλύτερο αμυντικό δίδυμο του πρωταθλήματος, στο πλάι του μπακ επιπέδου, Ροσάλες και Γκαρσία και ως νέο παρτενέρ τον Άμπραχαμ αντί του τιμωρημένου Γκουστάβο έπιασε μια τέτοια απόδοση που μας αναγκάζει να γράφουμε για την αφεντιά του αγνοώντας όλους τους πιο πάνω.
Και σε ματς όπου βασικός του αντίπαλος ήταν ίσως ο πιο ποιοτικός χαφ του πρωταθλήματος, Λούκας Σόουζα. Τέτοιο Κύπριο, δεν θυμάμαι.
Οκ, μας έπεσε η μασέλα με τον Λοίζου, γουρλώσαμε τα μάτια με τον Τζιωνή, δεν προλάβαμε να συνειδητοποιήσουμε τι είναι ο Ανδρέου και έφυγε για το Βέλγιο…όπως ο Μάμας, τέτοιο ξεπέταγμα δεν υπάρχει.
Δεν είναι μόνο ότι τρώει σίδερα από την πρώτη αγωνιστική και χθες ήταν η χαρά του προπονητή. Και καλύψεις στην άμυνα και κερδίζει βήματα για την ομάδα του επιθετικά και βοήθειες στα πλάγια και τετ α τετ στις μονομαχίες με τους αντιπάλους.
Ήταν με λίγα λόγια ένα σούπερ χαφ, που καλά, καλά οι περισσότεροι πριν από λίγο καιρό δεν γνώριζαν ότι είναι Κύπριος. Άσε που δεν αγωνίζεται ως τέτοιος και σ’ αυτό μάλλον βοηθήθηκε από τους Ιταλιάνους. Χωρίς φανφάρες, δημοσιογραφικά (τρομάρα τους) κονέ για να τον αβαντάρουν ούτε και μεγάλα λόγια. Ποδοσφαριστής κανονικός!!! Ή καλύτερα παικτούρα… “.
