Τι έκανες πάλι ρε Ιβάν;
Πίεσες τον εαυτό σου, προσηλώθηκες στην αποθεραπεία σου και ξεπέρασες τον τραυματισμό σου σε σημείο που να μπορείς για 85 περίπου λεπτά να τρέχεις ασταμάτητα.
Στο 75ο λεπτό χάνεις την ευκαιρία με την κεφαλιά και στο ίδιο λεπτό, στην επόμενη φάση, δεν συγχωρείς και γράφεις το τελικό 2-1. Δείχνεις δηλαδή την ποιότητά σου σαν επιθετικός.
Το πανηγυρίζεις λες και είναι το πρώτο γκολ στην καριέρα σου, όμως στην πραγματικότητα έχουμε χάσει το μέτρημα με τα τέρματά σου.
Αυτά και όχι μόνο δείχνουν το πάθος σου και πως είσαι ένας από εμάς. Σε ευχαριστούμε αρχηγέ!
