Καλησπέρα στους απανταχούΑΕΚκάρες! Ο Περήφανος Κίμωνας επέστρεψε και βρίσκεται σε τρελή και ευδιάθετη φόρμα, μετά και την κατάκτηση του πολυπόθητου πρώτου τροπαίου της φετινής χρονιάς, αυτό του κυπέλλου στο μπάσκετ.
Δικαιώθηκα όσο αφορά τους τρεις παράγοντες που αναφέρθηκα στην προηγούμενη μου αρθρογραφία και πάμε να δούμε το τελικό και πανηγυρικό αποτέλεσμα.
Ο Περήφανος Κίμωνας αρθρογραφεί…
Κατ’ αρχάς δεν μπορούσα πριν την αρθρογραφία να μην εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στην ομάδα “μοντέλο” που δημιούργησε, ο Πρόεδρος Βασίλης Σελλάς όπως και το τεχνικό τιμ Νικόλας Παπαδόπουλος και Στέλιος Γρηγορίου.
Στα δικά μας τώρα, οι τρεις παράγοντες Άγχος, Κύπριοι και Ξένοι καλαθοσφαιριστές έπαιξαν τον δικό τους καταλυτικό ρόλο στο Final 4 του Κυπέλλου.
Άγχος: Μόνο άγχος δεν νιώσαμε στα δύο παιχνίδια που δώσαμε στο Final 4 με Απόλλωνα και Κεραυνό, αντιθέτως παίξαμε το μπάσκετ που γνωρίζουμε, όλοι το απόλαυσαν και στο τέλος εμείς χαμογελάσαμε και εμείς υψώσαμε στους εφτά ουρανούς τις Λευκωσίας το βαρύτιμο αυτό τρόπαιο.
Κύπριοι παίκτες: Το τρίπτυχο της επιτυχίας, θέληση, πάθος και αγάπη προς τον σύλλογο δεν χάνει ποτέ. Αυτό φάνηκε και την Πέμπτη στον ημιτελικό αλλά και το Σάββατο στον μεγάλο τελικό. Θα σταθώ κυρίως σε μία χθεσινή ατάκα του Μαντοβάνη που μου έμεινε στο νου και πραγματικά αντικατοπτρίζει όλους τους Κύπριους που έπαιξαν στα δύο τελευταία παιχνίδια. “Παίξαμε όπως τα σκυλιά ή καλύτερα στα Κυπριακά, όπως τους σσιύλλους”. Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε πως αυτή η ατάκα τα λέει όλα. Μαντοβάνης, Γιανναράς, Τζακ, Σιζόπουλος, Μανωλόπουλος, Αλεξάνδρου, Παναγιώτου, Κουτούρης και Λουκά ο καθένας από το δικό του πόστο τα έδωσαν όλα πραγματικά.
Ξένοι καλαθοσφαιριστές: Σύγκλονιστικοί και οι τρεις τους! Συνέχισαν σε αμείωτους ρυθμούς τις δικές τους πτήσεις και έκαναν “παπάδες” εντός αγωνιστικού χώρου. Έδωσαν θέαμα σε όλους εμάς και στο τέλος χάρηκαν και αυτοί όπως και όλοι μας το τρόπαιο αυτό. Δεν τα λέω τυχαία αυτά καθώς θα μιλήσω και με πράξεις. Πρώτο τρανταχτό παράδειγμα ο Σνάιντερ όπου σταμάτησε στον τελικό στους 19 πόντους, ενώ το “τανκς” μας, η “μπουλντόζα”, ο Καναδονιγηριανός, Ντέρεκ Ογκμπέιντε αναδείχθηκε ως ο πολυτιμότερος παίκτης του τελικού.
Αγαπητοί ΑΕΚτζήδες το τι ακολούθησε εντός σταδίου δεν μπορούμε να το περιγράψουμε με λόγια και κρίμα που υπάρχει πανδημία για να πανηγυρίζαμε το χθεσινό μας τρόπαιο. Θα το πω και θα το ξαναπώ η καλαθοσφαιρική ΑΕΚ δεν είναι μόνο ομάδα αλλά και οικογένεια. Από τον μεγαλύτερο της παρέας τον Σιζόπουλο στα 37 του χρόνια μέχρι και τον μικρότερο Κουτούρη που είναι ακόμη 14.
Αλάνια του καλαθοσφαιρικού τμήματος. Δώσαμε την πρώτη μάχη και βγήκαμε νικητές. Πανηγυρίστε, χαλαρώστε όμως από την Τρίτη τα κεφάλια κάτω. Έχουμε ακόμη μία μάχη που πρέπει να βγούμε νικητές.
Συνεχίστε έτσι και η επιτυχία είναι δεδομένη. Από τον Περήφανο Κίμωνα σας με απέραντη και απεριόριστη αγάπη.
Κάτι ακόμα… ΞΑΝΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
